اگر حاج علی ژاله در برخی عملیاتها فرمانده ما و دیگر نیروها بود هیچکس فکر نمیکرد که او فرمانده است. در هر کاری قدم اول را خودش بر میداشت و دیگر نیروها خود به خود دنباله رو او بودند. حمامی در واحد درست کرده بود که بین همه مشهور بود و هیچگاه چون مسئول بود احساس کم بودن نمیکرد که چون مسئول است پس ساختن حمام برای نیروهای در جبهه هم زشت است بلکه هر کاری را که میتوانست انجام میداد و با جان و دل آن را به ثمر میرساند. غذایش را بعد ازهمه میخورد و اجازه نمیداد اضافه غذا را به بیرون بریزند، میگفت حیف است بدهید حاج علی ژاله بخورد، این کار او قانونی برای ما در جبهه شده بود.